Kisah Si Anak Penarik Beca

ehsan ARKIB NEGARA MALAYSIA

Kali ni saya nak berkongsi satu kisah kejayaan yang amat menarik bagi saya. Kisah ini diceritakan sendiri kepada saya oleh CEO saya dan saya amat berbesar hati apabila beliau berkongsi kisah hidupnya kepada saya.

Beliau dilahirkan dalam keluarga yang serba kekurangan, ibu beliau seorang yang buta huruf dan bekerja kampung untuk membantu ayah beliau yang merupakan seorang penarik beca.

Bagaimana beliau boleh tercerita tentang kisah ini? semuanya secara kebetulan ketika beliau ingin menandatangani borang MIA saya dan beliau kata saya pandai sebab saya orang senang. Saya katakan pada beliau, bahawa beliau silap, saya berasal dari keluarga susah, saya anak yatim. Setelah itulah terbuka hatinya untuk bercerita pula kisahnya.

Apa yang menarik daripada kisah beliau ialah apabila beliau bertanya kepada saya apa yang membuatkan beliau berubah dan nekad untuk mengubah nasib diri beliau? Saya amat speachless dan mmg tak tahu nak komen ape, takut juga agakan saya salah.. hehe.. Katanya, dia rapat dengan seorang tukang jahit dikampungnya itu (actually tukang jahit tu ade anak perempuan yg putih comel... ;) hehe.. ) dan beliau pada zaman remaja suka bermain dan suka tengok org main terup. So, pendekkan cite, pakcik tukang jahit tu tanyalah 'ape nak jadi ngan engkau ni??? takkan nak jadi penarik beca jugak macam bapak kau?'

Pada malam hari tu beliau asik teringat je kata2 pakcik tukang jahit itu.. takkan nak keje kampung, bersawah aku tak betah, lumpur dan selut aku xselesa dan jadi penarik beca?? takkan nak jd macam bapak keje berpanas berhujan, dan pada malam itulah beliau telah nekad untuk belajar bersungguh2 kerana beliau percaya hanya dengan ilmulah beliau akan dapat mengubah nasib. Kebetulan abg beliau menjadi kebanggaan kampung kerana belajar di Universiti Malaya dan akhirnya sebelum menutup mata untuk tidur, beliau berazam untuk jadi lebih baik dari abang beliau.

Usaha beliau berhasil dan berkat doanya itu , Allah swt telah mengkabulkannya dan beliau telah di terima masuk ke ITM Shah Alam untuk persediaan ke Australia. Ketika di ITM beliau diuji sekali lagi.. Beliau hanyalah anak kampung yang amat dhaif berbahasa Inggeris dan menurut beliau, pertama kali beliau diminta menulis essei Inggeris oleh pensyarah yang merupakan warga Australia beliau mmg 'blurrrr' dan hasilnya, esei beliau penuh dengan dakwat merah. Dan ketika melihat itu berjurai airmata jatuh ke atas kertas dan beliau 'down' sgt2... Pensyarah yg memahami memujuk beliau dan ketika balik dari cuti semester, beliau dihadiahkan sehelai t-shirt yang tertulis 'I LOVE AUSTRALIA' sebagai peransang. Beliau merancang tetapi Allah swt yang menentukan segalanya. Beliau tidak berjaya ke Australia dan menyambung pelajaran di UUM dalam bidang yang beliau tidak minati iaitu Perakaunan. Sebenarnya beliau seorang pelajar sains dan bercita2 untuk menjadi seorang Jurutera.

Di UUM beliau amat kecewa dan tertekan, lagi2 apabila beliau dipandang serong oleh rakan2 sekuliah yg junior berbanding beliau. Suatu hari, beliau dapat offer untuk mengikuti pengajian di UK dan malangnya UUM tidak melepaskan beliau pergi bagi mencukupkan kuota melayu disana. Dengan perasaan sedih dan kecewa beliau teruskan pengajian dan beliau tak score pointer.

Kata beliau pada saya," sekarang ni saya dah nampak hikmahnya... Mungkin jika saya keluar negara kehidupan berTuhan saya mungkin bukan sebegini, dan Allah swt sebenarnya melindungi saya. UUM lah tempat saya mengenali isteri saya dan jodoh saya sehingga kini. Apabila kita susah dan merendah diri, kita akan lebih rapat dengan Allah dan saya tak rasa hidup menyombong diri. Allah tak pernah zalimi hambanya dan saya amat bersyukur dengan segala pengalaman pahit manis saya, suka duka saya. Saya memiliki pekerjaan dan gaji yang lumayan pada ketika ini. Semuanya datang dari Allah swt dan kita haruslah sentiasa mensyukuri nikmat yang Allah berikan itu dalam setiap keadaan."

MasyaAllah, saya amat kagumi apa yang saya dengar dan saya juga amat berterima kasih pada Allah swt kerana atas pengalaman hidup CEO saya ini, saya makin bertekad untuk memajukan diri dan menjadi hambaNya yang beriman dan sentiasa bersyukur. Amin2 Ya Rabbal Alamin...